De Famicom Detective Club-games zijn klassiekers, met name in Japan. Echter hebben we de laatste jaren enkel remasters gekregen. Een nieuwe game leek er niet in te zitten tot afgelopen juni toen Nintendo ineens een horrorgame bleek te teasen. Dat bleek Emio – The Smiling Man te zijn, een gloednieuwe Famicom Detective Club-game. Fans hebben hier 35 jaar op moeten wachten. Is Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club, de moeite waard?
-
Een verhaal over een moordmysterie met twists
-
Goed geschreven verhaal en dialogen
-
Goede presentatie met veel aandacht voor details
-
Prima voice-acting
Donkerste Nintendo-game tot nu toe
In Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club kruip je in de huid van junior detectives van de Utsugi Detective Agency. Het verhaal begint wanneer een jongeman op straat dood wordt gevonden met een zak over zijn hoofd. Op de zak is er een glimlach getekend. 18 jaar geleden was er een urban legend seriemoordenaar actief genaamd Emio die ook zakken met glimlachen had geplaatst over de gezichten van zijn slachtoffers. De link met Emio wordt snel gelegd. Gaat het hier om dezelfde moordenaar of een copy cat? Wat is er precies aan de hand? Zo begint een murder mystery case waarbij jij de zaak moet oplossen
Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club speelt zoals de voorgaande games. Dit is wederom een visual novel waarbij de speler keuzes kan maken. Deze game is daarom meer een interactief boek dan echt een gameplay game. Je moet er wel van houden om lange stukken tekst te lezen, veel dialogen aan te gaan en zo veel mogelijk dieper te duiken op personages en objecten. Dit is daarom niet een game die iedereen zal aaspreken. Nintendo staat bekend om echte gameplay-games, maar hier staat verhaal op de eerste plaats.
Op de finale na, is het verhaal wel heel interessant en bleef het spannend en onze aandacht houden. Het einde was een beetje teleurstellend, maar de weg naar de afsluiting is, is goed geschreven. Dit is de meest duistere van de Famicom Detective Club-games, maar ook de meest donkere Nintendo-game tot nu toe. Het verhaal speel je in ongeveer 12 uur uit, wat prima is voor een visual novel. Het verhaal bestaat uit 12 hoofdstukken en Nintendo heeft de eerste drie hoofdstukken voor iedereen gratis beschikbaar gemaakt in de vorm van een gratis demo. Zo kan je deze game uitproberen zonder het te kopen.
Goed geschreven mysterie
Als een game veel tekst heeft, moet het wel goed geschreven en interessant zijn zodat de speler zichzelf niet gaat vervelen en tekst gaat overslaan. Dat is gelukkig meer dan goed in Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club. De dialogen zijn heel goed geschreven en als detective ga naar alles anders kijken. Personages zijn niet eendimensionaal en vaak is er meer aan de hand achter een uitdrukking of een woordje. Mensen zijn psychologisch vaak niet in orde en jij moet hiermee omgaan. Meerdere mensen zullen verdacht zijn als de mogelijke moordenaar tijdens het spelen van het verhaal. Je krijgt aan het einde van een dag alle informatie van je onderzoek op een rijtje en zo kan je weer links leggen om de zaak op te lossen.
Het verhaal is donker en heel serieus, maar af en toe zijn er ook grappige momenten met over de top-personages. Het deed ons denken aan de Yakuza-games waarbij het soms ongelofelijk serieus en dramatisch wordt en afgewisseld wordt met de meest hilarische gebeurtenissen zodat het niet de hele tijd donker blijft.
Presentatie
Als een visual novel is het niet echt mogelijk op te spreken over graphics en performance. De tekeningen zijn allemaal goed gedaan en er is een mooi bewegend effect gegeven op bepaalde details zoals haar dat wappert of een agent die duikt om een foto van mogelijke bewijsmateriaal te maken. Deze bewegende elementen op een statisch tekening, maakt het allemaal ietsje meer immersive alsof je een interactieve comic of manga aan het meemaken bent. De omgevingen zijn ook mooi vormgegeven waardoor je een beter beeld krijgt van Japan uit de jaren 90. De soundtrack daarbovenop maakt alles sfeervoller en spannender, want er is een moordenaar op vrije voeten en kan op ieder moment toeslaan. De voice-over zijn ook goed, maar het is alleen jammer dat er geen Engelse dub is. Je kan deze game enkel spelen met de originele Japanse voice-overs. Een Engelse voice-over was helemaal geweldig geweest.
Visual novels zijn technisch niet de moeilijkste games om te maken. Daarom is er niet echt sprake van performance. Deze game draait keurig op de Nintendo Switch en is goed gepolished. We hebben geen bug, glitch of crash gehad tijdens de 12 uur dat we bezig waren met het verhaal.
Pluspunten
Minpunten
Conclusie
Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club is een murder mystery die je vanaf het eerste tot het laatste minuut op het puntje van je stoel gaat houden, mits je liefhebber bent van pure story games. Er is niet veel variatie in gameplay buiten dialogen en het klikken op objecten. Deze game is daarom niet voor iedereen. Het werkt wel uitstekend op de Nintendo Switch, vooral in de handheld modus. Lekker op de bank liggen en een boeiend verhaal meemaken, was voor ons een goede afwisseling vergeleken met andere games op de Nintendo Switch. Wij raden daarom iedereen aan om eerst de gratis demo te proberen voor het kopen van deze game. Het komt niet vaak voor dat Nintendo komt met een verhaal met donkere thema’s. Nu maar hopen dat we niet weer 35 jaar moeten wachten op een volgende Famicom Detective Club-game.
Je kan Emio – The Smiling Man: Famicom Detective Club hier kopen.
