Een game die niemand zag aankomen is een moderne remake van Until Dawn. Dit is een opvallende titel om opnieuw te maken, want het origineel is nog altijd prima. Until Dawn Remake is nu uit op de PlayStation 5 en de PC. Volgens Sony is dit de definitieve versie van Until Dawn. Is deze remake de moeite waard?
-
Until Dawn Remake is de definitieve versie van het iconisch horrorverhaal wat een eigen genre begon.
-
Grafisch een grote stap vooruit vergeleken met het origineel.
-
Een proloog en een extra einde is toegevoegd.
Until Dawn Remake
Dit is een remake van de geprezen horrorgame uit het jaar 2015. Het origineel werd gemaakt door Supermassive Games, maar deze remake is opmerkelijk gemaakt door de studio Ballistic Moon door middel van de Unreal Engine 5. Het origineel verscheen enkel op de PlayStation 4, maar deze remake is speelbaar op zowel de PlayStation 5 en de PC. Zo bereikt Sony meer gamers door deze game gelijk ook uit te brengen op de PC.
Er is jammer genoeg geen upgrade mogelijkheid als je de PlayStation 4-versie van Until Dawn al hebt. Dat is opmerkelijk, want bij eigen IP’s gaf Sony altijd een mogelijkheid om voor maar €9,99 te upgraden naar de betere versie op de PlayStation 5. Bij Until Dawn is dit niet het geval. Daarnaast is dit niet een €40 of €50 game, maar krijgt het de volle prijs namelijk €70.
Een horrorvakantie
Until Dawn gaat over een groepje jongeren die op vakantie gaan in de sneeuwachtige Blackwood Mountain. In het verleden is er hier iets ernstigs gebeurd. Twee zusjes die buten waren om te spelen, zijn op mysterieuze wijze verdwenen en nooit gevonden. Vermoedelijk zijn de zusjes dood en is hen iets ergs overkomen. Op de locatie van de vermissing heeft plaatsgevonden, komen de 8 hoofdpersonen van dit verhaal om lekker te kamperen. Wat een vermakelijke vakantie moest worden, wordt een horrornacht waar niemand veilig is.
Tijdens het verhaal krijg je controle over alle 8 personages. De acties die je uitvoert en de keuzes die je maakt bepalen het lot van personages en het verloop van het verhaal. Het is als het ware een interactieve film waarbij er niet heel veel gameplay is. Je bent vooral van A naar B aan het lopen, dialogen aan het voeren, je moet snelle beslissingen en nemen en er zijn spannende quick time events. Het verhaal komt langzaam op gang maar wordt een spannende achtbaanrit in de latere hoofdstukken. Iemand of iets heeft het op de 8 jongeren gemunt en iedereen moet vechten voor zijn of haar leven. Iedereen kan in Until Dawn dood, niemand is veilig. Het beste einde is dat je iedereen in leven houdt door geen fouten te maken
Het verhaal is 95% hetzelfde, behalve dat er nu een proloog is die draait om de vermiste zusjes zodat de speler een beter perspectief krijgt van wat er in Blackwood Mountain is gebeurd. Daarnaast is er ook een nieuw einde die lijkt te hinten naar Until Dawn 2. Het verhaal speel je in ongeveer 9 uur uit, maar omdat er zoveel eindes en uitkomsten zijn, kan je Until Dawn meerdere keren spelen om alles te kunnen zien. Een keuze die je bijvoorbeeld in hoofdstuk 3 maakt, kan drastische impact hebben op iets wat in hoofdstuk 9 aan het plaatsvinden is. Daarmee wordt die 9 uur makkelijk 18 of 27 uur. Daarnaast zijn er collectibles op meerdere omgevingen die je kan proberen te vinden voor een 100% completion rating.
Grafisch een upgrade maar performance valt tegen
Vergeleken met het origineel uit 2015 is er sprake van een grote graphics en physics update. Personages zien er realistischer dan ooit uit en de angst is op hun gezicht af te lezen. Ook omgevingen zien er veel beter uit met aandacht voor kleine details. Van kleine objecten tot de sneeuw die je op je kleding kan zien of voetsporen op de grond. De belichting maakt het geheel beter, een horrorgame wordt sfeervoller door de reflecties en inval van licht zoals het maanlicht of een fakkel die een gebied oplicht.
De camera is verder aangepast naar een over de schouder view in plaats van een vaste camerapunt per ruimte. Dit maakt het geheel sfeervoller en moderner, maar vreemd voelt het ook. Een camerastandpunt als deze met de mooie graphics laten het lijken als een third person horror shooter, maar dat is dit niet. Er is geen combat buiten quick time events, wat het geheel heel vreemd doet aanvoelen.
De performance is jammer genoeg niet goed. In onze 8 uur speeltijd, hebben we wel 5 crashes gehad. Daarnaast draait deze game maar op 30 frames per seconde terwijl het origineel op een vloeiende 60 FPS draaide. Als het alleen bij 30FPS zou blijven was het niet een probleem, maar er zijn ook vervelende framedrops merkbaar. Vaak kregen we te maken met haperingen en de trage besturing van personages helpt hier niet bij. Personages bewegen als een tank, een rennen-knop was heel welkom geweest. Rennen kan in deze game alleen in scripted cutscenes terwijl de game oogt als een third person horrorgame zoals een Resident Evil of een Alan Wake. Die games hebben real time combat, maar Until Dawn niet. Meer dan een interactieve slasher horrorfilm is het niet.
Wat wel zorgt voor een betere gameplay-ervaring in vergelijking met het origineel is de DualSense-controller. De verschillende features worden ondersteund zoals adaptive triggers wanneer er interactie is met voorwerpen. Haptick feedback wordt ondersteund waardoor verschillende gebeurtenissen meekrijgt als vibraties op de controller, zoals het lopen of sneeuw of het nemen van een foto. 3D Tempest Engine wordt verder ondersteund. Hiermee kan je de voetstappen van de vijand of griezelige geluiden om je heen horen. Het zorgt er allemaal voor dat je net wat meer in de flow van Until Dawn zit.
Pluspunten
Minpunten
Conclusie
Until Dawn Remake Is dezelfde game maar dan in een mooier jasje. Als je de PlayStation 4-versie van Until Dawn al had gespeeld, is hier weinig reden om er €70 voor neer te leggen. Er is jammer genoeg geen goedkope upgrade mogelijkheid zoals bij andere PlayStation IP’s. Heb je Until Dawn nooit gespeeld, dan is dit wel een game om te overwegen voor Halloween. De eerste keer dat je dit meemaakt, is wel veel spanning. Dit is de beste versie van Until Dawn met meer sfeer, iets meer lore en het is meer filmisch dan ooit tevoren.
