Review: Ghost of Yotei – Weinig vernieuwing, maar toch vermakelijk

Vijf jaar geleden verscheen Ghost of Tsushima, voor velen de langverwachte Assassin’s Creed Japan waar fans al meer dan twintig jaar naar uitkeken: een avontuur in het oude Japan. Ghost of Tsushima wist destijds indruk te maken, maar kreeg ook kritiek vanwege repetitieve activiteiten en weinig memorabele NPC’s. Nu is Sucker Punch terug met Ghost of Yotei, en dat in hetzelfde jaar dat ook Assassin’s Creed Shadows is uitgebracht. Twee openwereldgames over ninja’s en samoerai’s in één jaar dus. In deze review lees je of Ghost of Yotei de moeite waard is.

Ezo is mooier en interessanter dan Tsushima.
Veel wapens beschikbaar.
Grafisch heel mooi, vooral op de PS5 Pro.

Niet een direct vervolg

Ghost of Yotei speelt zich 300 jaar na de gebeurtenissen van Ghost of Tsushima af. Het is dus geen direct vervolg op Jin Sakai’s verhaal, maar eerder een spirituele opvolger. Dit keer staat Atsu centraal, een nieuw hoofdpersonage dat afreist naar Ezo (het huidige Hokkaido) om wraak te nemen. Destijds was Ezo een wetteloos gebied, vergelijkbaar met het Wilde Westen, maar dan in Japan, waar criminelen, ronin en samurai zonder doel hun toevlucht zochten. Atsu groeide er zelf op, maar werd getroffen door de wreedheden van de bende Yotei Six. Na jarenlange training is het moment voor wraak aangebroken.

Het verhaal weet te boeien, maar haalt niet het niveau van Jin Sakai’s strijd om eer en plicht als samurai. Zijn verhaal voelde emotioneel sterker uitgewerkt. Atsu’s motivatie komt neer op een klassieke wraakplot, die bovendien veel overeenkomsten vertoont met die van Naoe uit Assassin’s Creed Shadows. Hoewel Ghost of Yotei dit thema beter samenbrengt, blijft het gevoel hangen dat we deze verhaallijn in grote lijnen al eerder hebben meegemaakt.

Veel te doen in de open wereld

Ghost of Yotei is, net als zijn voorganger, een openwereldgame. De hoofdverhaallijn vormt de kern, maar het echte avontuur ontstaat in de sandbox die je zelf verkent. Sucker Punch heeft de wereld rijkelijk gevuld met activiteiten: van het ontdekken van rookpluimen in de verte tot ontspanning in Hot Springs, het snijden van bamboes, het bezoeken van shrines, schilderen in de natuur, muziek spelen of het volgen van een vos naar een verborgen schat. Daarnaast zijn er natuurlijk de vertrouwde side missions en outposts om te veroveren.

Wat Ghost of Yotei bijzonder maakt, is de zorgvuldige manier waarop Sucker Punch de Japanse cultuur en lokale geschiedenis in de game heeft verweven. Waar Assassin’s Creed Shadows vooral een fraai ogend spel is, voelt Ghost of Yotei als een authentieke beleving. Het is alsof je zelf rondloopt in de prachtige maar gevaarlijke wereld van de hitserie Shogun.

Het verhaal en de wereld van Ghost of Yotei zijn qua omvang vergelijkbaar met Ghost of Tsushima. Reken op zo’n 25–30 uur voor alleen het hoofdverhaal, 35–40 uur inclusief extra content, en 50–65 uur voor een volledige 100% playthrough.

Combat is diepgaander geworden

De combat in Ghost of Yotei is duidelijk verfijnder en diepgaander dan in de vorige game. Waar Jin Sakai een traditionele samurai was met zijn katana, is Atsu alleen een mercenary die uit is op wraak. Dat geeft jou als speler de vrijheid om haar speelstijl volledig zelf te bepalen. Naast de vertrouwde katana kun je experimenteren met uiteenlopende wapens: twee zwaarden tegelijk, de Kusarigama met zijn ketting om vijanden naar je toe te trekken, of de enorme Odaichi die bijzonder effectief is tegen grotere tegenstanders. Sucker Punch moedigt bovendien aan om regelmatig van wapen te wisselen, omdat elk wapen zijn eigen voordelen heeft tegen specifieke vijanden. Zo zijn de dual katana’s bijvoorbeeld heel handig tegen speerdragers.

Net als in Ghost of Tsushima kun je gevechten openen met een epische standoff, waarbij je een vijand in één klap uitschakelt als je precies toeslaat op het juiste moment. Waar het vechten voor Jin een kwestie van eer was, draait het voor Atsu niet om samurai-tradities maar simpelweg om winnen. Ze kan daarom ook als ninja te werk gaan en vijanden in stilte uitschakelen. Omdat het verhaal zich 300 jaar later afspeelt, zijn er bovendien nieuwe ranged wapens beschikbaar, zoals de Tanegashima matchlock, een vuurwapen waarmee je tegenstanders snel kunt neerhalen. Een opvallende toevoeging is de wolf die een band heeft met Atsu. Het is geen trouwe hond die constant naast je loopt, maar een wilde wolf dat af en toe opduikt om je te helpen.

De combat draait opnieuw om actie en reactie, waarbij timing cruciaal is. Aanvallen met een blauw licht kun je pareren door L1 exact op het juiste moment in te drukken. Rode aanvallen zijn te krachtig en moet je ontwijken met de cirkelknop. Nieuw zijn aanvallen met een geel licht: een waarschuwing dat je tegenstander probeert je te ontwapenen. Houd de driehoekknop ingedrukt en laat los op het moment van impact om je wapen vast te houden. Reageren op vijandelijke aanvallen is dus essentieel; button mashen werkt niet. Je moet patronen leren en slim inspelen op de moves van je tegenstanders. Vooral de baasgevechten zijn uitdagend, maar leveren des te meer voldoening op.

Graphics en performance

Op de PlayStation 5 Pro schittert Ghost of Yotei met zowel een soepele framerate als prachtige visuals. De regen die neervalt, het maanlicht die doorschijnt en Mount Yōtei die majestueus boven de horizon uittorent, het levert stuk voor stuk prachtige plaatjes op. Op de base PS5 moet je echter kiezen: haarscherpe Fidelity of de vloeiende 60 FPS Performance-modus, waarbij je wel wat grafische pracht inlevert. De wereld zit vol kleine details, van wuivend gras tot minutieuze gravures op je harnas, al blijft de afwerking niet overal even sterk. Sommige NPC’s missen de textures die je elders wel ziet. Technisch gezien draait de game stabiel: geen crashes of grote bugs, al kom je soms een vreemde clipping-glitch tegen. Gelukkig zijn de laadtijden heel snel, waardoor je na een dood vrijwel direct weer verder kunt.

Op het gebied van immersie benut Sucker Punch de mogelijkheden van de PlayStation DualSense-controller optimaal. Het galopperen door Ezo voel je dankzij de haptische feedback, de wind roep je op door omhoog te swipen op het touchpad en bij het spannen van een boog ervaar je de weerstand via de adaptive triggers. Je kan zelfs zwaarden smeden met behulp van de ingebouwde motion sensors. Ghost of Yotei behoort daarmee, samen met Astro Bot, tot de titels die het beste gebruikmaken van de unieke functies van de DualSense.

Voor wie iets extra’s zoekt, zijn er ook speciale modi. In de Kurosawa-modus beleef je Ghost of Yotei als een klassieke samoeraifilm in zwart-witstijl. De Watanabe-modus voegt daarentegen een anime-soundtrack toe. Voor ons voegt dit niet veel toe aan de ervaring, maar voor fans zijn het leuke extra’s.

Conclusie

Met Ghost of Yotei kiest Sucker Punch voor het spelen op safe: het biedt grotendeels dezelfde ervaring als vijf jaar geleden, maar met diepgaandere gameplay, uitgebreidere lore, meer oog voor detail en een rijkere open wereld om te verkennen. Het verhaal is degelijk, maar mist verrassingen. Hoofdpersonage Atsu weet bovendien minder te boeien dan Jin Sakai uit de vorige game. Op gameplayvlak biedt Atsu daarentegen meer vrijheid, omdat zij niet vastzit aan de traditionele rol van een samoerai. Of je nu kiest voor zware wapens, een boog of een speer: de speelstijl ligt volledig in jouw handen. Al met al hebben we ons goed vermaakt met Ghost of Yotei, al hopen we dat een mogelijk derde deel meer vernieuwing durft te brengen.

Je kan de fysieke versie van Ghost of Yotei hier kopen.

Genoten van de review van Ghost of Yotei? Laat anderen meelezen, delen kan hieronder met één klik.