De Monster Hunter-franchise van Capcom had altijd een trouwe fanbase, maar een overgrote deel was afkomstig uit thuisland Japan. In het westen kreeg deze serie weinig voet tot de grond totdat Monster Hunter Worlds uitkwam op de PS4 en Xbox One. Die game sloeg wel aan en werd de bestverkopende game in de serie met 21.3 miljoen exemplaren. In korte tijd kreeg de franchise heel veel nieuwe fans in het westen. De verwachtingen waren daarom hoger dan ooit voor Monster Hunter Wilds die nu uit is op de current-gen hardware. Al vanaf de eerste trailer werd dit de next-gen Monster Hunter genoemd. Zijn die hoge verwachtingen waargemaakt?
-
Een goede game voor nieuwkomers om in te stappen.
-
Alle gevechten met monsters voelen als epische baasgevechten.
-
Focus-mode is van toegevoegde waarde tijdens gevechten.
-
Weereffecten hebben invloed op gameplay.
Forbidden Lands
Monster Hunter Wilds heeft een verhaal, maar net als voorgaande games is dit meer een plot device om te kunnen jagen op monsters. Dat is waar het om draait, je gaat als het ware van de ene boss fight naar de andere. Vergeleken met voorgaande games in de serie, heeft Capcom iets meer de moeite gedaan om een verhaal te vertellen. Zo heeft de hoofdpersoon (die je zelf moet aanmaken) nu een stem en voert hij of zij conversaties met andere personages. Echter moet je een mainline Monster Hunter-game niet kopen voor het verhaal. De gameplay en beleving is waar je het voor doet. Mensen die een goed geschreven Monster Hunter verhaal willen, kunnen beter kijken naar de spin-offs genaamd Monster Hunter Stories.
Monster Hunter Wilds laat je kennismaken met een cast aan uitgesproken persoonlijkheden. Dit zijn nieuwe personages in een nieuwe wereld. Je hoeft voorgaande games in de serie dus niet gespeeld te hebben om deze game te kunnen volgen. Dit keer is er een milieuthema in The Forbidden Lands, een land die onbewoonbaar werd verklaard en waar alleen monsters op actief zijn. Echter blijkt dat de Guild fout zat, er zijn wel degelijk mensen die leven in The Forbidden Lands. Aan het begin van de game kom je een jongen tegen genaamd Nata, hij is een zogeheten Keeper. Nata wordt aangevallen door monsters. Na hem gered te hebben, krijg jij de taak om de overige Keepers te vinden. Jij en je crew komen in het land om biodiversiteit te onderzoeken. Zoals eerder genoemd, een plot device om het jagen op monsters te rechtvaardigen.
Het verhaal is niet heel lang namelijk 10 uur. Moeilijk is het ook niet aangezien wij als casual Monster Hunter-spelers, maar 1 keer een gefaalde missie hebben gehad. De story is wel een goede introductie wat betreft systemen en mechanics. Het is een learning curve voor beginners en na het verhaal kan je de echte uitdaging opzoeken in endgame content.
Het verhaal is te volgen door main missies te doen. Deze lopen vloeiend in elkaar waardoor het geheel meer aanvoelt als een avontuur dan losse missies. Tussendoor krijg je cutscenes en verschillende dialogen. De actievolle filmpjes waar de monsters in schitteren zijn het meest indrukwekkend. Personages zijn niet heel boeiend, maar de monsters zijn dat wel. Een verbetering ten opzichte van de vorige game is dat je nu naadloos multiplayer kan inschakelen. Vervolgens kan je met onbekende hunters of een paar vrienden, het opnemen tegen monsters. Er is ook ondersteuning voor cross-play tussen platforms.
Verbeterd combatsysteem
Waar Monster Hunter echt om draait zijn lange gevechten tegen reusachtige monsters met jagers die uitgerust zijn met oversized wapens. Er zijn 14 unieke wapens in de game die stuk voor stuk zorgen voor een eigen speelstijl. Van long swords tot dual blades en de bow. Voor iedereen is er wel een interessant wapen. Alle wapens hebben sterke en zwakke punten. Zo is de Lance langzaam, maar je beschikt hier over een schild om aanvallen tegen te houden. Met de Light Bowgun schiet je kogels als een machinegeweer, maar je moet hier wel constant aanvallen ontwijken. Nieuw in Monster Hunter Wilds is dat je gebruik kan maken van een tweede wapen en kan wisselen. Zo kan je twee speelstijlen als het ware tegelijk levelen en het beste wapen kiezen voor het juiste monster.Wapens hebben echt impact. Je ziet daadwerkelijk schade op de huid van monsters en veel is kapot te maken of af te breken. Denk bijvoorbeeld aan hard huid, een hoorn of een staart. Deze lichaamsdelen zijn ook gelijk zeldzame crafting materialen om wapens en armor te voorzien van upgrades. Goede aanvallen kunnen wondjes openen zodat ja nog meer schade kan doen. Alle 14 wapens zijn te upgraden waarbij nieuwe moves worden ontgrendeld.
Nieuw is de Focus-mode. Met een druk op de knop kan je een aanval bijsturen om precies een zwakke plek van een monster te slaan. Eén van de meest besproken kritiekpunten van Monster Hunter is dat je vaak mist omdat je vastzit in een animatie. Met focus mode krijgen spelers meer controle over aanvallen. Een aantal wapens hebben daarnaast de mogelijkheid om een brute counteraanval uit te voeren om een monster te verrassen. De nieuwe mechanics die Capcom heet geïmplementeerd maakt het combatsysteem prettiger en stimuleert spelers als het ware om agressiever te spelen. De animaties van bepaalde moves zijn ook heel cool om te doen. Vooral als je dit juist kan timen, is de voldoening werkelijk geweldig.
Voor en na gevechten is het aangeraden om te eten. In voorgaande games moest je naar een kantine om te eten voor status bonussen. In Monster Hunter Wilds moet je zelf gaan koken. Hoe beter je kookt, hoe beter de bonussen. Spelers zijn uitgerust met een barbecue-set waar je een minigame kan spelen om bijvoorbeeld de perfecte steak te maken. De betere maaltijden vergen specifieke ingrediënten die je in de wereld moet verzamelen. Het systeem is leuk gedaan, bovendien zijn de visuals en animaties van voedsel zijn zo goed gedaan dat we echt honger kregen.
Toegankelijker dan voorgaande games
Met Monster Hunter Worlds en Rise werd de serie toegankelijker gemaakt voor nieuwe spelers om in te komen, want veel komt kijken bij het verslaan van monsters. Van het navigeren, inventory management tot combat en crafting. Met Wilds gaat Capcom nog een stapje verder om deze game aantrekkelijk te maken voor nog meer spelers. Zo gaat de Seikret, je mount in Monster Hunter Wilds, automatisch naar je target. Daarnaast kan je op de Seikret verschillende acties uitvoeren waarmee je tijd kan besparen. Terwijl je Seikret richting je doel loopt, kan je bijvoorbeeld je wapens slijpen of een items in de buurt verzamelen. In voorgaande games moest je zulke handeling apart doen. Nu kan het vrijwel allemaal terwijl je door de wereld navigeert. Zo bespaar je tijd en kan je genieten van het hoofddoel namelijk vechten tegen gevaarlijke monsters.
Het verhaal is zoals eerder aangegeven gestroomlijnd. Niet meer hoef je missies apart te selecteren op een bord. Je gaat hier van het ene monster naar de andere zonder dat je van menu naar menu gaat. Ook een handige quality of life-verbetering is dat status-effecten duidelijk worden getoond met uitleg zodat je erop kan reageren.
Graphics en presentatie
Monster Hunter Wilds is grafisch ietsje mooier dan Monster Hunter Worlds. Alles is prima genoeg, maar van de RE Engine zijn wij beter gewend. Denk aan de moderne Resident Evil-games en Street Fighter VI. De graphics in Monster Hunter Wilds voelen daarom een beetje achterhaald. Mogelijk levert Capcom grafische kwaliteit in om de monsters en de wereld zo levendig mogelijk te maken. Monsters bewegen en reageren heel realistisch. Daarnaast zijn er dit keer indrukwekkende weereffecten die invloed hebben op gameplay. Denk bijvoorbeeld aan een zandstorm in het midden van een gevecht. Het weer heeft niet alleen effect op je zicht en je manier van spelen, maar het heeft ook effect op het gedrag van monsters.
Monster Hunter staat ook bekend als een CPU heavy game en dat is een bottleneck van de huidige generatie consoles. Wij hebben deze game gespeeld op een PlayStation 5 Pro. Er zijn drie grafische modi op de PS5 Pro. In Resolution speel je op 30 FPS op een resolutie van 1728p met Ray Tracing. Deze modus kan nauwelijks de 30 FPS vasthouden. In Balanced-modus speel je op 1400p op een framerate van 40 FPS met Ray Tracing ingeschakeld. Ook hier zijn er framedrops merkbaar. Het was wellicht handig geweest om spelers de optie te geven om Ray Tracing uit te schakelen.
Als laatste is er Performance Mode. Hier speel je op opgeschaalde 1080p op 60 FPS wat het meest vloeiende is, maar hier lever je veel grafische kwaliteit in, wat de game aanzienlijk minder mooi laat ogen. Voor een nieuwe console van 800 euro, hadden wij in ieder geval 60 FPS op een hoge resolutie verwacht. Hopelijk kijkt Capcom naar dit probleem, want geen van de drie modi is echt prettig of biedt een optimale beeldkwaliteit. Ook op de PC wordt er veel geklaagd over technische problemen zelfs als je beschikt over de nieuwste Nvidia RTX 50-series videokaarten. Wat betreft bugs, glitches en crashes is deze game wel goed gepolished. We hebben geen van zulke problemen gehad tijdens onze playthrough.
Pluspunten
Minpunten
Conclusie
Monster Hunter Wilds is de meest toegankelijke game in de serie tot nu toe. Er is nu een verhaal dat niet heel boeiend is, maar wel gestroomlijnd en filmisch is. Je eigen personage is hier voorzien van een stem. Het verhaal legt alle mechanics en systemen goed uit, maar is wel een beetje te makkelijk. Pas na 10 uur bij de endgame krijg je te maken met uitdaging. Combat is fijn met nu de mogelijkheid om twee soorten wapens te dragen en precisieaanvallen te doen met de focus mode. Grafisch valt het een beetje tegen, maar wat betreft animaties en realisme in de wereld en de monsters, is het weer heel goed. Kortom, Monster Hunter Wilds is een fijne jagers RPG voor zowel nieuwkomers als veteranen.
