Vrijwel iedereen die eind jaren 90 een PlayStation in bezit had, heeft Crash Bandicoot wel eens gespeeld. Kort nadat de eerste game in deze populaire serie uit werd gebracht, werd Crash de mascotte van PlayStation en nam een plek in het hart van veel gamers. Al jarenlang waren we aan het wachten op een aankondiging van een Crash Bandicoot-remake. Tijdens de E3-persconferentie van Sony vorig jaar werd deze remake dan eindelijk aangekondigd van de eerste drie Crash games. Dit zorgde voor enorm veel vreugde bij de fans, maar is de remake een daadwerkelijk een aankoop waard?
Weinig veranderd
Al vanaf het begin van de game is het duidelijk dat dit Crash Bandicoot is zoals we het kennen. Vicarious Visions heeft niet veel veranderd aan de formule die vroeger erg succesvol was. De grootste verandering is op grafisch vlak. De game ziet er heel goed uit en doet niet onder voor de hedendaagse games. Naast de visuele aanpassingen is er ook flink gewerkt aan de audio waardoor de geweldige Crash soundtrack nog beter te beluisteren is.
Andere veranderingen zijn dat je nu de analoge stick kunt gebruiken om te spelen naast de d-pad. Daarnaast is er ook een auto-save feature toegevoegd waardoor je niet constant zelf hoeft te saven. Het enige wat wel jammer is, is dat de game nog steeds erg lange laadtijden heeft. Soms kan een laadscherm wel anderhalve minuut duren.
Hoge moeilijkheidsgraad
De remake is zoals we al hadden gezegd behoorlijk trouw aan de originele games en dat is ook te zien aan de moeilijkheidsgraad van de game. Sommige levels zijn enorm uitdagend en zorgen ervoor dat je tientallen levens zal gebruiken voordat je een level zult voltooien. Echter sommige levels, met name in de eerste game, vereisen enorm veel precisie bij het springen wat zorgt voor frustrerende momenten. Door het leveldesign is de diepte soms niet altijd even goed te zien, waardoor het moeilijk in te schatten is hoe ver je moet springen. Dit soort momenten geven je het gevoel dat dit een ‘’oude’’ game is.
In de eerste Crash game heeft Crash de jump en spin-attack en in de latere games krijgt hij ook de slide erbij. Crash moet alle vaardigheden in zijn arsenaal gebruiken, want in de levels zijn talloze gevaren die hij moet zien te overbruggen. Er zijn bijvoorbeeld levels waarbij je weg moet rennen van een beer en zowel de slide en jump moet gebruiken om de obstakels te passeren. De timing van deze moves is erg belangrijk. Spring je een seconde te laat, dan kan dat je dood betekenen.
Een andere toevoeging die Vicarious Visions heeft gemaakt is aan de eerste Crash Bandicoot. Bij het tweede en derde deel kreeg je soms een extra checkpoint als je vaak doodging, dit hebben ze nu ook in de eerste game gezet. Wat ons betreft is dit een prima toevoeging want met name de eerste game heeft soms ontzettend moeilijke segmenten.
Crash houdt vast aan zijn roots. In de Crash Bandicoot-games wordt er dan ook nog steeds met levens gewerkt. Zijn je levens op, dan moet je helemaal opnieuw beginnen van de start van het level. Je kunt levens gelukkig krijgen door appels te verzamelen die in dozen verspreid over het level zitten. Heb je 100 appels, dan krijg je dus een leven erbij. Er zijn ook dozen die meteen levens geven en dozen die je bescherming geven voor één aanval.
In de levels van Crash Bandicoot: N.Sane Trilogy is overigensenorm veel te doen. Zo kun je gems en medailles verkrijgen door verschillende opdrachten te voltooien, bijvoorbeeld binnen een bepaalde tijd de missie voltooien of alle dozen zonder dood te gaan kapot maken. Ook de toevoeging van de time-trials zorgt voor extra content waar je urenlang spelplezier aan kunt beleven.
Pluspunten
Minpunten
Conclusie
Ondanks de soms wat ouderwetse leveldesign en besturing is Crash Bandicoot: N.Sane Trilogy een geslaagde poging om de nostalgie van onze jeugd te herbeleven. De coole gameplay, toffe soundtrack en HD graphics zorgen voor drie solide games in één. Als je van platformers houdt, dan raden we je zeker aan om Crash Bandicoot: N.Sane Trilogy een kans te geven. Crash is back en op een schitterende manier.
